Rozmowa kwalifikacyjna.

Spotkałam się ostatnio z koleżanką, która jest menedżerem w pewnej restauracji w Warszawie. Siedziałyśmy przy kawie, rozmawiając de facto o wszystkim i niczym. W pewnym momencie koleżanka poruszyła temat pracy, rozmawiałyśmy o tym, jak ciężko jest teraz na rynku pracy, pracodawcy mają wysokie wymagania i ciężko jest osobom z naszym doświadczeniem i w tak młodym wieku znaleźć zatrudnienie/dobre stanowisko.

Okazało się, że w firmie koleżanki prowadzona jest teraz rekrutacja na stanowisko kelnera i przeprowadza ona rozmowy kwalifikacyjne z kandydatami. Któregoś dnia miała umówione spotkanie z dziewczyną/kobietą, która przyszła na rozmowę kwalifikacyjną w towarzystwie matki.

Bardzo zastanawia mnie jak potencjalny pracodawca może potraktować taką osobę poważnie. I co ta dziewczyna myślała robiąc coś takiego. Rozmowa kwalifikacyjna jest przecież sprawdzeniem umiejętności i charakteru kandydata, jego podejścia do pracy. Czy ta dziewczyna więc będzie się każdego dnia pracy wstawiała w niej z matką? Czy jest tak zestresowana i niepewna siebie, że potrzebowała wsparcia? Nie twierdzę, że takie spotkania nie są stresujące, wręcz przeciwnie. Bywają i to nawet bardzo. Pracodawca niejednokrotnie testuje jak radzimy sobie w kryzysowych sytuacjach, których w restauracjach nie brakuje. Świadczy to po części jakimi możemy być pracownikami i jakich zachowań można się po nas spodziewać. Musimy pokazać się z jak najlepszej strony. Ta dziewczyna pokazała chyba tylko to, że ma dobre relacje z matką. To w pewnym sensie plus, ale czy na miejscu pracodawcy chcielibyśmy taką osobę zatrudnić? Nie sądzę.